مهمترین اخبار و اتفاقات روزانه

التهاب روده بزرگ

التهاب روده بزرگ ,التهاب روده بزرگ درمان گیاهی,التهاب روده بزرگ علایم,التهاب روده بزرگ و درمان آن,التهاب روده بزرگ در کودکان,التهاب روده بزرگ در کودکان

توضیحاتی در مورد التهاب روده بزرگ

بیماری‌های التهابی روده (به انگلیسی: Inflammatory bowel disease) یا (IBD) به گروهی از بیماری‌ها گفته می‌شود که سبب التهاب جدار روده بزرگ و روده باریک می‌گردند. شایع‌ترین این بیماری‌ها عبارت‌اند از: بیماری کولیت زخمی و بیماری کرون. این دو بیماری از جهاتی دارای شباهتهایی هستند. هر دو بیماری موجب التهاب جدار روده‌ها می‌شوند. البته تفاوتهای زیادی در مورد مناطق درگیر و عمق التهاب بین این دو بیماری وجود دارد. در برنامه درمانی دو بیماری مشابهت‌های فراوانی وجود دارد. یک نکته مهم که باید به آن توجه داشت این است که: بیماری کرون علاوه بر آنکه روده بزرگ و روده باریک را تحت تأثیر قرار می‌دهد، همچنین می‌تواند بر دهان، مری، معده و مقعد نیز اثر بگذارد. در حالی که کولیت زخمی در درجه اول روده بزرگ و راست روده را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب روده بزرگ صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

بیماری التهاب روده بزرگ

بیماری‌های التهابی روده در سال 2013 در سطح جهانی منجر به 51 هزار مورد مرگ و میر و در سال 1990 منجر به 55 هزار مورد مرگ و میر شده است.  افزایش میزان ابتلا به بیماری‌های التهابی روده از زمان جنگ جهانی دوم، مرتبط با افزایش مصرف گوشت در سراسر جهان شناخته شده است که حمایت کننده این ادعاست که مصرف پروتئین‌های حیوانی با بیماری‌های التهابی روده در ارتباط است. بیماری‌های التهابی روده در اروپا افزایش یافته است.

التهاب روده بزرگ چیست

در پزشکی، به تورم و التهابی که در بخش‌های گوناگون روده? بزرگ (پس‌روده، راست‌روده، و کورروده) پدید می‌آید التهاب روده? بزرگ گفته می‌شود

بیماری های روده

کولیت زخمی و بیماری کرون دو بیماری مزمن درمان ناپذیر مرتبط با روده هستند. این دو بیماری اغلب در یک گروه کنار هم قرار گرفته و به عنوان بیماری التهابی روده (IBD) شناخته می شوند، زیرا علائم مشابه دارند. به طور کلی، بیماری التهابی روده بیماری افراد سفیدپوست ساکن در کشورهای توسعه یافته جهان است و بیشتر در نوجوانان و جوانان تشخیص داده می شود. در شرایطی که به نظر می رسد بیماری کرون و کولیت زخمی در خانواده ها دیده شود، اما ارتباط همواره مستقیم نیست (مانند از پدر و مادر به فرزند). خطر به ارث بردن بیماری التهابی روده به طور کلی کم است، به استثنای مواردی که هم پدر و هم مادر به یک نوع از بیماری التهابی روده مبتلا باشند.

التهاب روده بزرگ و سن

در چه سنی بیماری التهابی روده بیشتر شایع است؟ بیماری التهابی روده به عنوان بیماری نوجوانان و جوانان در نظر گرفته می شود، زیرا برای نخستین بار بیشتر در افرادی که در بازه سنی 15 تا 25 سال قرار دارند، تشخیص داده می شود.

التهاب روده بزرگ و نواحی جغرافیایی

در کدام نواحی جغرافیایی بیماری التهابی روده شایع‌تر است؟ بیماری التهابی روده بیشتر در مناطق زیر دیده می شود: کشورهای توسعه یافته مناطق شهری اقلیم شمالی کولیت زخمی بیشتر در آمریکا و کشورهای شمال اروپا شایع است و در ژاپن و آفریقای جنوبی کمترین میزان شیوع را دارد. بیماری التهابی روده در میان افراد سفید پوست و آفریقایی آمریکایی تبارها بیشتر شایع است و کمترین میزان شیوع را میان افراد اسپانیایی و آسیایی تبار دارد.

التهاب روده بزرگ و عوامل محیطی

دو عامل آپاندکتومی و سابقه سیگار کشیدن نشان داده اند که بر ابتلا به بیماری التهابی روده تاثیرگذار هستند. نتایج 13 مطالعه که بین سال های 1987 تا 1999 انجام شدند، نشان داده اند که برداشتن آپاندیس می تواند خطر ابتلا به کولیت زخمی را تا 69 درصد کاهش دهد. افرادی که سابقا سیگاری بوده اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کولیت زخمی قرار دارند، در شرایطی که افراد سیگاری با کمترین میزان خطر مواجه هستند. این گرایش نشان می دهد سیگار کشیدن به پیشگیری از ظهور کولیت زخمی کمک می کند. سیگار کشیدن روی بیماری کرون اثری معکوس دارد؛ افراد سیگاری یا افرادی که در گذشته سیگاری بوده اند نسبت به افراد غیر سیگاری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری کرون قرار دارند.

التهاب روده بزرگ یک بیماری ارثی

به نظر می رسد خطر به ارث بردن بیماری کرون بیشتر از کولیت زخمی است. خطر ابتلا به بیماری کرون در طول زندگی برای کودکانی که یکی از والدین آنها به این بیماری مبتلا است 7 تا 9 درصد و خطر ابتلا به نوعی از بیماری التهابی روده 10 درصد است. خطر ابتلا به نوعی از بیماری التهابی روده در کودکانی که پدرو مادر آنها هر دو به بیماری التهابی روده مبتلا هستند 35 درصد است. تقریبا 20 درصد از افراد مبتلا به بیماری التهابی روده دارای یک عضو خانواده مبتلا به این بیماری هستند. خطر بیماری التهابی روده برای افرادی که یکی از اعضای خانواده آنها به این شرایط مبتلا است، 10 برابر بیشتر از افراد عادی دیگر است. خطر بیماری التهابی روده برای افرادی که برادر یا خواهر آنها به این بیماری مبتلا است، 30 برابر بیشتر از افراد عادی است. عوامل دیگر مانند رژیم غذایی، استفاده از گزینه های ضدبارداری خوراکی، و عفونت ها نیز مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما نقش آنها همچنان نامشخص است.

التهاب روده بزرگ یا اختصار آی‌ بی‌ دی

اصطلاح بیماری روده‌ی التهابی یا به اختصار آی‌بی‌دی (IBD: Inflammatory Bowl Disease) به گروهی از بیماری‌های التهاب‌زا گفته می‌شود که روده را درگیر می‌کنند. گمان غالب بر این بوده است که التهاب روده نوعی بیماری خودایمنی است، اما تحقیقات نشان می‌دهند که التهاب مزمن روده ممکن است نه به دلیل حمله‌ی دستگاه ایمنی به خود بدن، بلکه به علت حمله‌ به ویروس‌ها و باکتری‌های بی‌ضرر یا غذای موجود در روده‌ها باشد که التهاب و به‌دنبال آن آسیب روده را ایجاد می‌کند.

التهاب زخم‌ شونده‌ی روده‌ی بزرگ

التهاب زخم‌شونده‌ی روده‌ی بزرگ یا کولیت اولسراتیو (UC: Ulcerative Colitis) و بیماری کرون (Crohn’s disease) دو بیماری جدی از بیماری‌های التهابی روده هستند. کولیت اولسراتیو محدود به پس‌روده یا روده‌ی بزرگ است. اما بیماری کرون می‌تواند هر قسمتی از لوله‌ی گوارش، از دهان تا مقعد، را درگیر کند؛ گرچه معمولا انتهای روده‌ی کوچک یا روده‌ی بزرگ یا هر دو را درگیر می‌کند. اگر دچار IBD باشید، می‌دانید که معمولا این بیماری با شدت و ضعف دوره‌ای همراه است. زمانی که التهاب شدید وجود دارد، بیماری فعال است و علائم ظهور می‌کنند. زمانی که میزان التهاب خفیف باشد یا التهابی وجود نداشته باشد، فرد علامتی ندارد و گفته می‌شود که بیماری خاموش شده است

علت التهاب روده بزرگ

بیماری التهاب روده دلیل مشخصی ندارد. برخی از عوامل یا ترکیبی از آنها (باکتری‌ها، ویروس‌ها، پادتن‌ها) سیستم ایمنی بدن را برای ایجاد واکنش التهابی در دستگاه گوارش فعال می‌کنند. تحقیقات اخیر ترکیبی از عوامل مانند وراثت، ژن‌ها، و/یا عوامل محیطی را در پیدایش بیماری التهاب روده مؤثر می‌دانند. همچنین این احتمال وجود دارد که بافت بدن، خود این واکنش خودایمنی را برانگیخته کند. دلیل بیماری التهاب روده هرچه باشد، واکنش‌های کنترل‌نشده‌ی التهاب‌زا ادامه پیدا می‌کنند و به دیواره‌ی روده‌ای آسیب می‌زنند؛ این وضعیت منجر به اسهال و درد شکمی می‌شود.

مشکلات التهاب روده بزرگ

بیماری التهاب روده می‌تواند با مشکلات جدی‌ در سلامتی روده‌ها همراه باشد: خون‌ریزی فراوان از زخم‌ها (اولسرها)ی روده‌ای؛ سوراخ شدگی یا پارگی روده؛ تنگ شدن روده (stricture) و مسدود شدن روده، که در بیماری کرون دیده می‌شود؛ فیستول (مجرای خروجی ناهنجار) و بیماری‌های اطراف مقعد (بیماری‌هایی که بافت اطراف مقعد را درگیر می‌کند)؛ این مشکل بیشتر در بیماری کرون دیده می‌شود تا در کولیت اولسراتیو؛ روده‌ی متسع سمی (مگاکولون سمی) که به اتساع بیش از اندازه‌ی روده‌ی بزرگ گفته می‌شود که می‌تواند زندگی فرد را تهدید کند. این حالت بیشتر در کولیت اولسراتیو دیده می‌شود تا در بیماری کرون؛ سوءِتغذیه. بیماری‌های التهابی روده، به خصوص کولیت اولسراتیو، خطر ابتلا به سرطان روده‌ی بزرگ را افزایش می‌دهند. IBD همچنین می‌تواند روی دیگر اندام بدن اثر بگذارد؛ برای مثال، فرد مبتلا به بیماری‌های التهاب روده ممکن است دچار التهاب مفصل (آرتریت)، مشکلات پوستی، التهاب چشم، اختلالات کلیوی و کبد یا از دست دادن بافت استخوانی شود. مشکلات مفصلی، چشمی و پوستی اغلب در کنار یکدیگر بروز پیدا می‌کنند.

تشخیص التهاب روده بزرگ

پزشک IBD را بر اساس علائم شما، همچنین آزمایش‌ها و تست‌هایی که درخواست می‌کند، تشخیص می‌دهد. این تست‌ها و آزمایش‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند: آزمایش مدفوع نمونه‌ی مدفوع فرد برای رد کردن دلایل میکروبی، ویروسی یا انگلی که موجب اسهال می‌شود به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. همچنین، مدفوع برای یافتن ردی از خونی که نمی‌توان آن را با چشم غیرمسلح دید بررسی می‌شود. آزمایش شمارش سلول‌های خونی (CBC) یک پرستار یا تکنسین آزمایشگاه از خون فرد نمونه‌ای می‌گیرد که به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. افزایش گلبول‌های سفید خون احتمال وجود التهاب را مطرح می‌کند. و اگر خون‌ریزی شدیدی در بدن وجود داشته باشد، سطح گلبول‌های قرمز خون و هموگلوبین کاهش می‌یابد. آزمایش‌های خونی دیگر الکترولیت‌ها (سدیم و پتاسیم)، پروتئین، و نشانگر‌های التهاب مانند سرعت ته‌نشین شدن گلبول‌های قرمز (ESR) و پروتئینِ واکنشیِ سی (CRP: C-reactive protein) ممکن است برای بررسی شدت بیماری درخواست شوند. ممکن است در بیماری کولیت اولسراتیو سطوح آنتی‌بادی سیتوپلاسمی ضدنوتروفیلی دور هسته‌ای (pANCA: Perinuclear antineutrophil cytoplasmic antibody) افزایش پیدا کند. همچنین ممکن است پزشک تست‌های مخصوص بیماری‌های منتقل‌شده از راه آمیزش را هم درخواست کند. تصویربرداری اشعه‌ی ایکس باریمی گرچه به‌ندرت از این آزمایش استفاده می‌شود، اما می‌توان از آن برای بررسی ناهنجاری‌های ایجاد شده در اثر بیماری کرون در بخش فوقانی لوله‌ی گوارش شامل مری، معده و روده‌ی کوچک استفاده کرد. اگر هدف بررسی بخش فوقانی دستگاه گوارش باشد فرد محلول گچی باریم‌داری را قورت می‌دهد. این محلول سطح لوله‌ی گوارش را می‌پوشاند و آن را برای عکس‌برداری اشعه ایکس قابل رؤیت می‌کند. اگر از این روش برای بررسی بخش تحتانی دستگاه گوارش استفاده شود محلول باریم‌دار از راه مقعد وارد بدن بیمار می‌شود و از او خواسته می‌شود که آن را تا اتمام عکس‌برداری از روده‌ی بزرگ و راست‌روده (رکتوم) نگه دارد. در این فرایند ممکن است بتوان ناهنجاری‌های ایجاد شده چه در اثر بیماری کرون چه کولیت اولسراتیو را مشاهده کرد.تست‌های رادیولوژیک دیگر تصویرنگاری مقطعی (سی‌تی اسکن)، تصویرسازی تشدید مغناطیسی (ام‌آرآی) و سونوگرافی نیز برای تشخیص بیماری کرون و کولیت اولسراتیو استفاده می‌شوند. سیگموئیدوسکوپی در این روش یک پزشک با استفاده از سیگموئیدوسکوپ (لوله‌ای باریک و منعطف دارای منبع نور و دوربین)، تصویر یک‌سوم انتهایی روده‌ی بزرگ بیمار را که شامل راست‌روده و کولون سیگموئید است بررسی می‌کند. سیگموئیدوسکوپ از طریق مقعد وارد بدن فرد می‌شود و تصاویر دیواره‌ی روده‌ به دنبال زخم‌ها، التهاب و خون‌ریزی معاینه می‌شود. پزشک همچنین ممکن است در این فرایند با استفاده از ابزاری که از داخل لوله‌ی سیگموئیدوسکوپ رد می‌کند از جدار روده نمونه‌ (بیوپسی) تهیه کند و برای بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه ارجاع بدهد. کولونوسکوپی مانند سیگموئیدوسکوپی است، اما در اینجا پزشک از یک لوله‌ی منعطف طویل‌تر برای بررسی تمام روده‌ی بزرگ استفاده می‌کند. این تست امکان بررسی شدت بیماری در روده‌ی بزرگ (کولون) را مهیا می‌کند. اندوسکوپی فوقانی اگر علائم فرد مربوط به بخش فوقانی لوله‌ی گوارش باشد، مثلا تهوع و استفراغ، پزشک از اندوسکوپ استفاده می‌کند، که لوله‌ای باریک، منعطف و دارای منبع نور و دوربین است، تا بتواند مری، معده و دئودنوم را که بخش ابتدایی روده‌ی کوچک است مشاهده کند. زخم‌ها (اولسرها) در معده و دئودنومِ یکی از هر 10 نفر فرد مبتلا به بیماری کرون رخ می‌دهد. اندوسکوپی کپسولی این تست در تشخیص بیماری‌هایی که روده‌ی کوچک را درگیر می‌کنند، مانند کرون، مفید است. در این روش فرد کپسول کوچکی را می‌بلعد که درون آن یک دوربین وجود دارد. تصاویری که دوربین از مری، معده و روده‌ی کوچک می‌گیرد به گیرنده‌ی تعبیه شده در کمربندی فرستاده می‌شود که بیمار آن را می‌بندد. در انتهای این فرایند، تصاویر از کمربند روی کامپیوتر بارگذاری می‌شود. دوربین هم نهایتا از روده می‌گذرد و دفع می‌شود.

التهاب زیر بغل

التهاب زیر بغل ,التهاب پوست زیر بغل,علت التهاب زیر بغل,درمان التهاب زیر بغل,التهاب پوست زیر بغل,دلیل التهاب زیر بغل,التهاب غدد لنفاوی زیر بغل

توضیحاتی در مورد التهاب زیر بغل

توده های زیربغل به واسطه شرایط مختلفی شکل می گیرند. بیشتر این توده ها در نتیجه رشد غیر طبیعی در بافت رخ داده و کاملا بی خطر هستند. اما توده هایی که با گذشت زمان کوچک نمی شوند، مواردی هستند که می توانند به موضوعات سلامت جدی‌تر و نیازمند دریافت کمک پزشکی اشاره داشته باشند. شکل گیری یک توده در زیربغل ممکن است زمانی رخ دهد که حداقل یکی از غدد لنفاوی موجود در این قسمت بزرگ شده باشد. در برخی موارد توده زیربغل کوچک است، در شرایطی که برخی از آنها بزرگ و به راحتی قابل مشاهده هستند.در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب زیر بغل صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علل توده و التهاب زیر بغل

توده های زیربغل به واسطه شرایط مختلفی شکل می گیرند. بیشتر این توده ها در نتیجه رشد غیر طبیعی در بافت رخ داده و کاملا بی خطر هستند. اما توده هایی که با گذشت زمان کوچک نمی شوند، مواردی هستند که می توانند به موضوعات سلامت جدی‌تر و نیازمند دریافت کمک پزشکی اشاره داشته باشند. کیست ها – زمانی که مایعات بدن در زیربغل جمع می شوند، امکان بروز تورم وجود دارد که به شکل گیری کیست منجر می شود. آلرژن ها و محرک های پوست – بسیاری از محصولات ضد تعریق، دئودورانت ها، صابون ها، محصولات شستشوی بدن و مواد شوینده حاوی آلرژن ها و تحریک کننده های پوست هستند. این مواد می توانند به درماتیت منجر شوند. عفونت های باکتریایی و ویروسی – باکتری ها در محیط گرم و مرطوب به خوبی رشد می کنند و زیربغل نیز مکانی عالی برای تکثیر آنها محسوب می شود. لیپوما – یکی دیگر از دلایل تورم غدد لنفاوی در زیربغل لیپوما، خوشه ای از بافت های چربی، است. لیپوما دردناک و سرطانی نیست، اما سریع رشد می کند. واکنش به واکسیناسیون – واکسن های تیفوئید، آبله و MMR (سرخک/اوریون/سرخجه) می توانند موجب ایجاد توده ها در زیربغل شوند. عفونت های قارچی – کرم حلقه ای یکی از شناخته شده‌ترین موارد است. این نوع عفونت قارچی لایه بالایی پوست را تحت تاثیر قرار داده و راش های حلقوی و قرمز رنگ بر جای می گذارد. لوپوس – یک بیماری مزمن سیستم ایمنی است که التهاب را در سراسر بدن تحریک می کند و غدد لنفاوی نیز از این شرایط مستثنی نیستند. سرطان – ابتلا به سرطان موجب می شود تا غدد لنفاوی در زیربغل و سینه همواره مشغول به فعالیت باشند. درد پایدار در غده لنفاوی به طور معمول نشانه ای از سرطان لنف، پستان، دستگاه تنفسی و لوسمی است.

التهاب زیر بغل و غدد لنفاوی متورم

چگونه متوجه شویم که غدد لنفاوی متورم به موضوعی جدی اشاره دارند؟ در شرایطی که همه توده ها دردناک یا مضر نیستند، اما همواره باید توجه ویژه ای به توده هایی که در بدن ایجاد می شوند، داشته باشید. در صورت مشاهده توده باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید تا بررسی های دقیق در این زمینه صورت بگیرد. اگر علائم زیر را تجربه می کنید توده ایجاد شده در زیربغل می تواند به موضوعی جدی اشاره داشته باشد: – بدون درد با لبه های نامنظم – بزرگ شدن تدریجی – توده ای که مدتی است ایجاد شده و از بین نمی رود اگر با این علائم مواجه هستید در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید.

التهاب زیر بغل در زنان

بسیاری از زنان با احساس یک توده در زیربغل خود دچار هراس و نگرانی می شوند زیرا به سرطان پستان مشکوک می شوند. پیش از این که دچار ترس و نگرانی شوید به این علائم توده زیربغل که با سرطان پستان مرتبط هستند توجه داشته باشید: توده های سرطانی با گذشت زمان از نظر اندازه بزرگ می شوند و برخی از آنها حتی از نظر تعداد نیز زیاد می شوند. توده های سرطانی نه بسیار سریع مانند یک عفونت رشد می کنند و نه موجب قرمزی پوست می شوند. اگر توده بدون درد، سفت و در مکانی ثابت است، احتمال بیشتری دارد که سرطانی باشد.

درمان التهاب زیر بغل

درمان بر اساس دلیل شکل گیری توده ها انتخاب خواهد شد. اگر یک عفونت باکتریایی باشد، برای شما آنتی بیوتیک تجویز می شود. اگر به واسطه آلرژی شکل گرفته است، داروهایی به منظور درمان آلرژی برای شما تجویز خواهند شد و توصیه می شود از محرک های آلرژی دوری کنید. در مواردی که درمان نیاز نیست، ممکن است از درمان های خانگی مانند کمپرس گرم یا مصرف داروهای ضد درد بدون نسخه برای تسکین ناراحتی استفاده شود. اگر با موردی سرطانی مواجه باشید، روش درمان بر اساس نوع سرطان و مرحله ای که در آن قرار دارد، انتخاب خواهد شد. روند درمان برخی توده های سرطانی ممکن است شامل پرتودرمانی، شیمی درمانی یا عمل جراحی شود.

توده زیر بغل‌

توده زیر بغل‌ زمانی ظاهر می‌شود که یکی از غددلنفاوی زیر بازو بزرگ شده یا افزایش حجم پیدا می‌کند. این مسئله به ویژه زمانی شدت پیدا می‌کند که دچار نوعی عفونت شده باشید. این برآمدگی ممکن است به اندازه‌ی یک نخود یا تنها چند سانتی‌متر باشد.

التهاب زیر بغل و دلیل آن

عوامل متعددی می‌توانند باعث به‌وجود آمدن یک توده زیر بغل‌ شوند از جمله عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی، تراشیدن موی زیر بغل، استفاده از مام‌ها یا ضدعرق‌ها، رشد بافت‌های چربی بدون‌ضرر و واکنش‌های آلرژیک. علائم یک توده زیر بغل‌ می‌تواند بسته به علت بروز آن متفاوت باشد. بااین‌وجود، برخی علائم مشترک این توده‌ها عبارتند از ورم بازو، درد، بدن‌درد، تورم دیگر غدد لنفاوی، جوش‌ها، از‌ دست دادن اشتها و علائمی شبیه به نشانه‌های آنفولانزا. توده های سفت زیر بغل می‌توانند در زنان و مردان در هر سنی رخ دهند. در بیشتر موارد، نیازی به درمان آنها نیست و زمانی‌که بدن شما با عامل به‌وجودآورنده آن مقابله می‌کند، این توده‌ها به‌تدریج محو می‌شوند. بااین‌وجود، اگر خانم‌ها توده‌ای را زیربغل خود مشاهده کنند بهتر است با یک پزشک مشورت کنند چراکه این توده ممکن است نشان‌دهنده‌ی سرطان سینه در زنان باشد. همچنین، درصورتی که توده موجود در زیر بغل شما بعد از دو هفته از بین نرفت و علائمی مثل قرمزی، حساسیت و شکلی غیرعادی به همراه داشت، معاینه پزشکی توصیه می‌شود. شما می‌توانید همزمان با این اقدامات با استفاده از برخی درمان‌های خانگی فرآیند بهبود را سرعت داده و از شکل‌گیری مجدد این توده‌ها جلوگیری کنید.

التهاب زیر بغل و کمپرس‌ های گرم

کمپرس‌های گرم یک روش قدیمی برای درمان توده زیر بغل است. دمای بالا به افزایش گردش خون، کاهش اندازه‌ی توده و تخفیف درد کمک می‌کند. 1. حوله‌ی نازکی را بطور کامل در آب داغ قرار دهید. 2. آب اضافی حوله را بگیرید. 3. حوله را به مدت 5 تا 10 دقیقه زیر بغل خود قرار دهید. 4. این عمل را روزانه 3یا 4 مرتبه به مدت 1 هفته تکرار کنید.

توده زیر بغل و ویتامین E

ویتامین E یک آنتی‌اکسیدان قوی است که می‌تواند در عرض چند روز به درمان توده زیر بغل کمک کند. به‌علاوه، این ویتامین ورم را کاهش داده و از تجمع مایع در غدد لنفاوی جلوگیری می‌کند. ویتامین E همچنین به حفظ رطوبت و تسهیل ترمیم پوست کمک می‌کند. – توده را با روغن ویتامین E به مدت چند دقیقه ماساژ دهید. این عمل را روزانه 2 تا 3 بار به مدت یک هفته ادامه دهید. – همچنین، با مشورت پزشک مکمل ویتامین E مصرف کنید یا از رژیم غذایی غنی از غذاهای دارای ویتامین E پیروی کنید. برخی از مواد غذایی سرشار از ویتامین E عبارتند از بادام درختی، تخمه‌ی آفتابگردان، اسفناج، آووکادو، روغن زیتون فرابکر، برگ چغندر سوییسی، مارچوبه، برگ سبز شلغم، برگ سبز چغندر و بسیاری دیگر.

توده زیر بغل و سرکه سیب

سرکه سیب، یک درمان خانگی موثر برای توده های سفت زیر بغل است. این ماده، به خشک شدن توده کمک کرده و علائمی مثل درد و ورم را کاهش می‌دهد. علاوه براین، ویژگی‌های آنتی بیوتیکی و ضدعفونی‌کنندگی سرکه سیب با عفونت مقابله کرده و فرآیند درمان را تسریع می‌کند. – مقادیر مساوی از سرکه سیب خام و صاف‌نشده و آب را با یکدیگر ترکیب کنید. یک پارچه‌ی پنبه‌ای را در این محلول قرار دهید و سپس آن را روی قسمت آسیب‌دیده بگذارید. پارچه را به مدت 5 دقیقه روی توده بگذارید، سپس آن قسمت را با آب گرم شسته و به آرامی خشک کنید. این کار را چندبار در روز انجام دهید تا توده محو شده و از بین برود. – همچنین می‌توانید یک قاشق چایخوری سرکه سیب خام و صاف نشده و یک قاشق چایخوری عسل را با یک لیوان آب مخلوط کنید و به مدت چند هفته روزانه یک یا دوبار این نوشیدنی را مصرف کنید.

توده زیر بغل و عسل

عسل یکی دیگر از درمان‌های طبیعی برای تسکین توده زیر بغل‌ است. عسل در پاکسازی توده موثر بوده و درد، ورم و سوزش آن را کاهش می‌دهد. به‌علاوه، عسل یکی از بهترین آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی به شمار می‌رود و در چندین سطح با عفونت موجود مقابله می‌کند. – مقداری عسل خام را روی قسمت مورد نظر قرار دهید، پس از 10 دقیقه آن را با آب گرم بشویید. این کار را روزانه 2 تا 3 بار انجام دهید. – همچنین می‌توانید 1 قاشق چایخوری عسل را در یک فنجان آب گرم یا چای سبز حل کنید و به مدت چند هفته روزانه 2 بار این نوشیدنی را مصرف کنید. این روش‌های درمانی را به مدت چند هفته و به‌صورت روزانه ادامه دهید.

توده زیر بغل و آبلیمو

آبلیمو سرشار از ویتامین C و مواد ضدالتهابی است که در کاهش ورم و درد توده زیر بغل‌ موثر خواهد بود. به‌علاوه، یک قابض طبیعی است. – یک تکه پنبه را به آبلیموی تازه آغشته کنید و آن را به مدت 20 دقیقه روی توده قرار دهید، سپس آن را با آب ولرم شستشو دهید. این کار را روزانه 2 تا 3 بار به مدت 1 هفته تکرار کنید. – همچنین می‌توانید آب یک عدد لیمو و مقداری عسل را به یک لیوان آب اضافه کرده و به مدت چند هفته روزی 2 بار این نوشیدنی را میل کنید. این کار درمان شما را تسریع می‌کند.

التهاب صورت

التهاب صورت ,التهاب صورت بعد از اصلاح,التهاب صورت بعد از وکس,التهاب صورت نوزاد,التهاب صورت جوش,التهابات صورت,التهاب پوست صورت,درمان التهاب صورت

توضیحاتی در مورد التهاب صورت

قرمزی زیاد پوست صورت می‌تواند علت‌های گوناگونی داشته باشد. دلایل معمول شامل رزاسه، لوپوس، آکنه، اگزما، سبوره، پیش از یائسگی، پارگی مویرگ‌ها یا خشکی بیش از حد پوست می‌شود. صورت شما چه ته مایه‌ای از قرمز در تمام قسمت‌هایش داشته باشد و چه بدتر، لکه‌های قرمز روی آن خودنمایی کند، به هر حال قرمزی صورت شما، نشانه‌ای از سالم نبودن پوست بوده که می‌تواند احساس خجالت و ناخوشایندی به شما بدهد. ضمنا، قرمزی صورت ممکن است منجر به التهاب، احساس سوزش، خارش و درد شود که همه‌ی اینها احساس ناخوشایندتان را بدتر خواهند کرد. قرمزی زیاد پوست صورت می‌تواند علت‌های گوناگونی داشته باشد. دلایل معمول شامل رزاسه، لوپوس، آکنه، اگزما، سبوره، پیش از یائسگی، پارگی مویرگ‌ها یا خشکی بیش از حد پوست می‌شود. سایر دلایل قرمزی پوست، آفتاب سوختگی، قرار گرفتن در شرایط آب و هوایی سرد، بودن در محیطی گرم برای طولانی مدت، مصرف زیاد الکل و استرس بیش از حد در زندگی است. خوشبختانه راههای ساده و موثر زیادی وجود دارد که می‌تواند این علائم را در صورت‌تان تسکین بدهد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب صورت صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

درمان خانگی التهاب صورت

1. کمپرس سرد برای درمان قرمزی خفیف پوست صورت، کمپرس سرد بسیار مفید است. سرما کمک می‌کند رگهای خونی زیر پوست منقبض شده در نتیجه قرمزی به حداقل برسد. ضمنا کمپرس سرد، از خارش و التهاب نیز می‌کاهد. مقداری یخ را در حوله‌ای نازک بپیچید و این کمپرس را به آرامی به مدت یک دقیقه روی تمام صورت‌تان حرکت دهید. 10 دقیقه فاصله بگذارید و مجددا این کار را انجام دهید. هرگز یخ را مستقیما روی پوست نگذارید چون سرما می‌تواند به سلول‌های پوست آسیب بزند. 2. آلو‌ئه ورا می‌توانید از ژل آلو‌‌ئه ورا برای برطرف کردن قرمزی پوست کمک بگیرید. آلو‌ئه ورا خاصیت التیام بخش روی پوست دارد چون ویژگی‌های ضد التهابی دارد که به کاهش التهاب، خارش و خشکی پوست کمک می‌کند. یک برگ آلو‌ئه ورا را برش بزنید و ژل آن را خارج کنید. ژل را به پوست صورت‌تان بمالید و اجازه دهید خودش خشک شود. با آب ولرم آبکشی کرده و با یک حوله‌ی نرم خشک کنید. چند بار در روز این کار را انجام دهید تا قرمزی برطرف شود. 3. جو دوسر کلوئیدی یک درمان بسیار معروف برای قرمزی پوست صورت، جو دوسر کلوئیدی خیس خورده است که کاملا باز و له شده است. این مرهم، خاصیت مرطوب کنندگی برای پوست دارد که می‌تواند قرمزی پوست ناشی از خشکی و اگزما را برطرف کند. ضمنا، خاصیت ضد التهابی دارد که به کاهش التهاب کمک کرده و سطح pH پوست را تعدیل می‌کند. مطالعه‌ای که در سال 2007 انجام شد نشان داد جو دوسر کلوئیدی خاصیت مرطوب کنندگی، نرم کنندگی، مراقبت کنندگی و ضد التهابی دارد. 2 تا 3 قاشق غذاخوری جو دوسر کلوئیدی را با مقدار کافی آب ترکیب کنید تا خمیری چسبناک درست شود، آن را به پوست‌تان بزنید و اجازه دهید 15 تا 20 دقیقه بماند و سپس با آب گرم آبکشی کنید. این راهکار ساده را هر روز به کار ببرید تا دیگر قرمزی روی صورت‌تان بماند. 4. خیار خیار حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی است، ضمنا محتوای آب بالایی داشته که کمک می‌کند پوست‌تان سالم و هیدراته بماند. خاصیت قابض خیار، رگهای خونی پوست را منقبض کرده و از قرمزی‌ پوست کم می‌کند. ویژگی خنک کنندگی خیار کمک می‌کند پوست ملتهب، آرام شود. ضمنا خیار، خارش و تورم پوست را هم کم می‌کند. برش‌های نازکی از خیار تهیه کنید و این برش‌ها را به مدت 20 دقیقه در یخچال خنک کنید. یک برش را یک دقیقه روی ناحیه‌ی مورد نظر قرار دهید و بعد با برش خنک دیگری جایگزین کنید. این کار را حداقل 10 تا 15 دقیقه انجام دهید و چند بار در روز تکرار کنید.5. چای سبز پلی فنول‌های موجود در چای سبز، خاصیت جوان سازی پوست دارند و می‌توانند هر گونه قرمزی صورت را از بین ببرند. چای سبز خاصیت ضد التهابی هم دارد که رگهای خونی را منقبض کرده و در نتیجه از التهاب و قرمزی می‌کاهد. یک فنجان چای سبز درست کنید و آن را 30 دقیقه در یخچال خنک کنید. پارچه‌ی تمیزی را به آن آغشته کرده و چند دقیقه روی صورت‌تان بگذارید. این کار را 2 تا 3 بار در روز انجام دهید. 6. عنبر سایل عنبر سایل نیز با قرمزی پوست مبارزه می‌کند. این گیاه یک قابض طبیعی است که با انقباض رگهای خونی و مسدود کردن حفره‌های سطح پوست، تظاهر قرمزی پوست را به حداقل می‌رساند. عنبر سایل حاوی تانین نیز هست که مهار کننده‌ی واکنش‌های التهابی در پوست است. یک پنبه‌ی توپی را به عصاره‌ی عنبر سایل آغشته کرده و 5 دقیقه به صورت‌تان بمالید. این کار را 2 تا 3 بار در روز انجام دهید. 7. عسل مانیوکا عسل مانیوکا سرشار از آنتی اکسیدان‌ها بوده و خاصیت ضد التهابی قوی دارد که به کاهش قرمزی پوست ناشی از آکنه کمک می‌کند. این عسل خواص ضد باکتری دارد که با باکتری‌های آکنه که می‌توانند دلیل قرمزی پوست باشند مبارزه می‌کند. ضمنا عسل مانیوکا بدون اینکه پوست را چرب کند، آن را مرطوب نگه می‌دارد. کمی عسل مانیوکا را به پوست صورت‌تان بمالید و اجازه دهید 15 تا 20 دقیقه بماند و سپس با آب ولرم آبکشی کنید. بعد از خشک کردن یک مرطوب کننده‌ی سبُک بزنید. این کار را روزی یک بار انجام دهید. 8. سرکه سیب سرکه سیب دارای خواص ضد التهابی بوده که به کاهش قرمزی پوست ناشی از مشکلاتی چون جوش‌های ملتهب، اگزما و رزاسه کمک می‌کند. ضمنا خاصیت اسیدی سرکه سیب، پوست را ضد عفونی می‌کند. عفونت هم می‌تواند التهاب و قرمزی ایجاد کند. مقادیر مساوی آب و سرکه سیب خام را با هم ترکیب کنید و یک پنبه‌ی توپی را به این محلول آغشته کرده و به ناحیه‌ی مورد نظر بمالید. بگذارید 10 دقیقه بماند و سپس با آب ولرم آبکشی کنید. این کار را هر روز انجام دهید. همچنین می‌توانید برای درمان عمقی‌تر پوست، 2 قاشق چایخوری سرکه سیب خام را با یک قاشق چایخوری عسل خام و یک فنجان آب مخلوط کرده و آن را روزی دو بار بنوشید.

التهاب صورت و روغن نارگیل

یک راه طبیعی دیگر برای برطرف کردن قرمزی پوست صورت، روغن نارگیل است. اسید چرب بالای روغن نارگیل به کاهش التهاب و احیا کردن پوست کمک می‌کند. همچنین خاصیت مرطوب کنندگی روغن نارگیل، با خشکی پوست که علت عمده‌ی قرمزی پوست است مبارزه می‌کند. یک پنبه‌ی توپی را به روغن نارگیل بکر آغشته کرده و به آرامی روی پوست ماساژ دهید. بگذارید در طول شب روی پوست‌تان بماند و صبح با آب ولرم آبکشی کنید. این کار را هر روز انجام دهید. یک راه دیگر هم این است که 2 تا 3 قطره روغن درخت چای را با یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل ترکیب کرده و آن را به قسمت مورد نظر بزنید. 15 تا 20 دقیقه صبر کنید و سپس با آب ولرم آبکشی کنید. می‌توانید این درمان را دو تا سه بار در روز بکار ببرید.

قرمزی و التهاب صورت

. علت‌ قرمزی و التهاب پوست‌تان را پیدا کنید تا از عوامل برانگیزاننده‌ی آن اجتناب کنید. . از صابون‌ها و مواد شیمیایی تند برای صورت‌تان استفاده نکنید چون موجب حساسیت و قرمزی پوست می‌شوند. . وقتی محصول مراقبت از پوست جدید می‌خرید، همیشه قبل از استفاده ترکیبات آن را چک کرده و کمی از آن را تست کنید. . بعد از شستن صورت، همیشه فورا لوسیون یا کرم مرطوب کننده بزنید تا رطوبت پوست حفظ شده و دچار خشکی پوست نشوید. . همیشه قبل از رفتن به رختخواب آرایش صورت‌تان را پاک کنید تا آلودگی‌ها و مواد شیمیایی و باکتری‌ها روی پوست‌تان باقی نمانده و حفره‌ها را مسدود نکنند. . صورت‌تان را زیاد لمس نکنید. . هر وقت قرار است در معرض نور خورشید قرار بگیرید، کلاه لبه‌دار سرتان کنید و صورت‌تان را در سایه نگه دارید، البته ضد آفتاب را فراموش نکنید. . روش‌هایی برای کاهش استرس پیدا کنید که مناسب شما باشد و مرتبا آن را بکار ببرید، چون استرس هم می‌تواند پوست را قرمز و ملتهب کند. . مقدار زیادی آب بنوشید تا بدن‌تان دهیدراته نشود. . غذاهای آب رسان به بدن، بیشتر مصرف کنید، مانند هویج، سیب زمینی شیرین، سیب، کرفس، نارگیل، خیار، هندوانه، هلو، پاپایا، اسفناج و بروکلی تا رطوبت پوست‌تان از درون نیز حفظ شود. . از مصرف غذاهای پُرادویه، نوشیدنی‌های داغ، کافئین و الکل پرهیز کنید، این محصولات، مشکلات پوستی‌تان را تشدید می‌کنند. . اگر قرمزی پوست‌تان همراه با تورک لب‌ها یا زبان است یا تنگی نفس هم دارید هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید.

علائم قرمزی و التهاب صورت

علائم قرمزی پوست چگونه ظاهر می‌شوند؟ قرمزی پوست صورت در ناحیه‌ی گونه‌ها و روی استخوان بینی؛ مشخص بودن رگ‌های عنکبوتی و کوچک روی گونه و بینی؛ زبری، برآمدگی و جوش روی پوست به‌همراه احساس ناخوشایند سوختگی و گزیدگی؛ تخریب پوست، ناصافی پوست و ضخیم شدن پوست به‌ویژه در ناحیه‌ی بینی؛ قرمز شدن چشم‌ها، آب آمدن از آنها و تحریک‌شدن این ناحیه.

علت قرمزی و التهاب صورت

علت قرمزی پوست صورت چیست؟ گشاد و باز شدن رگ‌های پوستی به دلایلی چون: حساسیت به برخی از غذاها و مواد دارویی؛ حساسیت به مواد آرایشی، کرم ضدآفتاب، صابون یا هر ماده‌ی دیگری که در مجاورت پوست ایجاد قرمزی و احساس سوختگی و گزیدگی کند؛ مصرف الکل؛ کافئین؛ نور خورشید به‌ویژه وقتی موجب سرخ شدن و برافروختگی می‌شود؛ ورزش سنگین؛ احساساتی چون خجالت، استرس و عصبانیت هم موجب قرمزی مداوم می‌شوند. برخی از بیماری‌های پوستی هم باعث قرمزی می‌شوند. این بیماری‌ها به‌خاطر آسیبی که به سطح و ساختار زیرین پوست وارد می‌کنند موجب قرمزی و ناصافی می‌شوند: گشاد شدن رگ‌ها باعث ایجاد قرمزی همراه با برآمدگی‌هایی روی بینی، پیشانی، چانه و گونه‌ها می‌شود. بیماری‌ها و قرمزی پوست می‌توانند باعث قرمزی، ناهمواری و خشک‌شدن پوست پیشانی، خط رویش مو، گردن، گوش‌ها و سایر نقاط بدن می‌شود. پوست قرمز، ناصاف و پر از جوش می‌شود. رگ‌های خونی به دلایل پیری، چاقی مفرط یا گردش خون ضعیف آسیب می‌بینند. گاهی هم رگ‌ها به واسطه‌ی تابش آفتاب دچار پارگی می‌گردند. از دلایل غیرمعمول و نادر قرمزی پوست صورت نیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: عوامل وراثتی و سابقه‌ی وجود قرمزی شدید پوست صورت در خانواده می‌تواند موجب بروز این مشکل بشود. قرمز بودن و التهاب پوستی می‌تواند به‌خاطر وجود کِرم‌های بسیار ریز پوستی باشد که ممکن است به‌طور طبیعی روی پوست وجود داشته باشند، اما روی پوست افراد بیمار بسیار پرتعدادترند.

زردچوبه و زخم معده

زردچوبه و زخم معده ،زردچوبه زخم معده،زردچوبه برای زخم معده،خواص زردچوبه برای زخم معده،تاثیر زردچوبه بر زخم معده

استفاده از زردچوبه در غذا برای درمان معده و نفخ مفید است.مریم نواب زاده گفت که سس ها را می توان برای درمان بیماری های گوارشی استفاده کرد.وی افزود که افزودن فلفل سیاه نیز به هضم اسید معده کمک می کند و باعث سوء هاضمه می شود.پزشک و محقق در پزشکی اسلامی و به طور کلی برخی از ادویه جات مانند زیره، فرشته، گل میخ، هل خوک و آویشن، در برداشتن ضعف و مؤثر هستند، گفت: “استفاده از زردچوبه در غذا برای درمان معده و نفخ مفید است.در این مطلب از سایت جسارت در مورد زردچوبه و زخم معده صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

زردچوبه و زخم معده

نوابزاده ادامه داد: خوردن مومیایی لیمو با نعناع برای درمان ناباروری و از بین بردن سوء هاضمه مفید است.وی گفت که استفاده از زنجبیل، آهو و عسل برای درمان سوء هاضمه نیز مؤثر است و اظهار داشت که این مواد باعث التهاب معده و درد ناشی از هضم می شوند.پزشک و محقق طب اسلامی گفت: خوردن هویج و نعناع نعناع و شیرینی مانند زیره و پنونه نیز مؤثر است. دارچین همچنین دارای ضد استرس و هضم کمک می کند. پریشانی دستگاه گوارش برای هضم و تسکین مفید است.به طریقی، زردچوبه یک داروی ضد التهابی قوی است که به بهبود هضم و تسکین علائم خاص اختلالات دستگاه گوارش کمک می کند.

زردچوبه برای زخم معده

مطالعه ی انجام شده در مرکز پزشکی دانشگاه مریلند نشان داد که زردچوبه ممکن است برای انواع مختلف بیماریها مفید باشد، از جمله دیسپپسی و کولیت زخم. برخی از یافته های کلیدی این تحقیق عبارتند از:کورکومین ترکیبی از زردچوبه است که باعث تولید صفرا در کیسه صفرا می شود. گفته شده است که صفرا برای هضم سودمند است.زردچوبه برای افرادی که مبتلا به کولیت زخمی هستند، مانند یک محافظ محافظ در برابر بازگشت بیماری عمل می کند. کولیت زخمی یک بیماری دستگاه گوارش است که علائم آن به صورت دوره ای رخ می دهد.

خواص زردچوبه برای زخم معده

استثناء قابل توجهی در مورد مزایای زردچوبه ذکر شده در بالا، زخم معده است. محققان هیچ شواهدی را دریافت نکرده اند که زردچوبه برای کاهش زخم معده مفید است. در حقیقت، توصیه می شود که در صورت وجود بیش از حد زردچوبه از آن استفاده نکنید زیرا ممکن است تولید اسید معده را افزایش دهد.

التهاب مری

التهاب مری ,التهاب مری و علائم,التهاب مری و تنگی نفس,التهاب مری علائم,التهاب مری چیست علائم,التهاب مری چیست,التهاب مری چگونه درمان میشود

توضیحاتی در مورد التهاب مری

ازوفاژیت زمانى رخ مى‌دهد که دفعات و حجم مایع بازگشتى از حد خاصى بیشتر شود و یا زمانى‌ که مرى دیگر قادر به پاک کردن ماده? غذائى بالا آمده نباشد. شدت التهاب با مدت زمانى‌ که مرى در معرض مواد غذائى بازگشتى قرار مى‌گیرد نسبت مستقیم دارد. مرى نسبت به اسیدهاى صفراوى حساسیت به خصوصى دارد که ممکن است در بیمارانى که تحت عمل جراحى قبلى معده قرار گرفته‌اند اهمیت ویژه‌اى داشته باشد.اکثر مبتلایان به ازوفاژیت، شب‌ها و به‌هنگام خواب دچار ریفلاکس مى‌شوند – وضعیتى که در افراد عادى شایع نیست. شانس بروز ازوفاژیت در شب بیشتر است چون میزان بزاق دهان در دسترس براى خنثى‌کردن اسید کمتر است.در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب مری صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علائم التهاب مری

– درد سوزشى در ناحیه? اپى‌ گاستر و پشت جناغ از علائم التهاب مری است. – سوزش سردل که پس از غذاخوردن و در حال خواب و یا در وضعیت خوابیده بروز مى‌کند نیز از شایعترین علائم التهاب مری محسوب می شود. – این ناراحتى با نوشیدن آب یا سایر مایعات، آنتى‌اسیدها، یا در بسیارى از موارد با ایستادن یا نشستن برطرف مى‌شود. – ترش‌کردن، به‌خصوص زمانى که در وضعیت خوابیده قرار مى‌گیرند. – تهوع و استفراغ در بالغین شایع است، ولى در نوزادانى که با تأخیر در رشد مراجعه مى‌کنند شایع‌ترین علامت است. – تأخیر در رشد که باعث استفراغ مى‌شود. – کم‌خونى نیز از علائم التهاب مری در این گروه سنى است. – علائم ریوى (نظیر خس‌خس سینه و تنگى‌نفس)

علت التهاب مری

علل ازوفاژیت می‌تواند میکروبی (به خصوص در افراد با ضعف ایمنی) ، قارچی (کاندیدا آلبیکانس) ، ویروسی (مانند هرپس) ، ناشی از آسیب شیمیایی یا حرارتی (مانند سوختگی با اسید)، ریفلاکس معدی مروی ، ناشی از داروها مانند آلندرونیت و تتراسیکلین و یاناشی از سوء مصرف الکل باشد.

درمان التهاب مری

بیمار نباید پس از غذا خوردن بخوابد و نباید قبل از خواب دیر غذا بخورد. سر تخت بیمار باید 4 تا 6 اینچ بالاتر قرار بگیرد. استفاده از چندین بالش تقریباً هیچ‌گاه موفقیت‌ آمیز نبوده است. با وعده‌هاى غذائى کوچک و متعدد محتویات معده خنثى باقى مى‌مانند و از اتساع معده پیشگیرى مى‌شود. غذاهائى که چربى کم و پروتئین زیاد دارند فشار اسفنکتر تحتانى مرى را افزایش و ریفلاکس را کاهش مى‌دهند. داروهاى پروکینتیک نظیر سیزاپراید و متوکلوپرامید بهبود ازوفاژیت را تسریع مى‌ کنند. امپرازول بهتر از سایمتیدین یا رانیتیدین است. مشکل این داروها این است که در صورت قطع دارو عود بیمارى حتمى است.اضافه کردن یک داروى پروکینتیک نیز باعث بهتر شدن نتایج درمان التهاب مری نمى‌شود. جراحى در 15% از بیمارانى که با وجود درمان طبى مناسب، دچار ادامه یافتن یا عود علائم هستند، در کسانى‌ که اسفنکتر مرى اصلاً کارآئى مکانیکى ندارد و در بیمارانى که حین درمان التهاب مری با تنگى مراجعه مى‌کنند، توصیه مى‌ شود.

درمان التهاب مری در طب سنتی

جهت درمان التهاب مری در طب سنتی قبل از صرف غذا یک قاشق چایخوری پودر نعنا را در یک استکان آبجوش ریخته و بگذارید ده دقیه بماند و سپس آن را بنوشید. مصرف انار شیرین به همراه پیه آن بعد از ناهار به درمان التهاب مری در طب سنتی کمک می کند. اگر یبوست‌ دارید به جای انار، یک‌ استکان آب انار شیرین میل کنید. با هدف درمان گیاهی ازوفاژیت بعد از شام یک‌ عدد سیب بخورید. اگر یبوست دارید به جای سیب یک استکان آب سیب طبیعی رسیده و شیرین میل کنید. بعد از صرف غذا حداقل 10 دقیقه پیاده روی کنید. حتی در منزل. قبل از خواب دستشویی رفته و بدن را از فضولات تخلیه کند و سپس وضو بگیرید. بالش زیر سر خود را بلندتر تر قرار دهید تا سر و گردن در راستای بدن نباشد. مصرف یک عدد سیب زمینی آب‌ پز بعد از غذا به درمان گیاهی ازوفاژیت کمک می کند. مصرف سیب زمینی یبوست می آورد. به منظور درمان گیاهی التهاب مری بعد از غذا یک قاشق چای‌ خوری مصطکی بخورید. جهت درمان گیاهی التهاب مری بعد از غذا یک عدد سیب رسیده شیرین را بدون پوست و دانه به همراه یک عدد گلابی رسیده و شیرین بدون پوست و دانه اش میل کنید و سپس 10 دقیقه راه بروید.

التهاب مری یا ازوفاژیت

“ازوفاژیت” (esophagitis) به مفهوم “التهاب مری” است. دلیل این بیماری برگشت اسید معده یا محتویات ناحیه فوقانی دوازده(ابتدای روده باریک) به ناحیه LES می باشد (LES اسفنگتر حد فاصل بین مری و معده است). گزارش مدونی از شیوع این بیماری در ایران در دسترس نمیباشد از جمله علائم این بیماری اشکال در بلع، بلع دردناک و سوزش سر دل را می توان نام برد.

علل التهاب مری

این بیماری شاید به عملکرد غیرعادی دریچه انتهای مری مربوط باشد، چون این دریچه در حالت طبیعی، بعد از عبور غذا از مری و رسیدن به معده بسته می شود و مانع برگشت اسید و محتویات معده به داخل مری می شود. بیشتر مبتلایان به ازوفاژیت، شب ها و به هنگام خواب دچار ریفلاکس می شوند. ریفلاکس شبانه به افزایش دفعات انبساط موقتی اسفنکتر بستگی دارد و با حملات دوره ای افزایش فعالیت معده همراه است. شانس بروز ازوفاژیت در شب بیشتر است، زیرا میزان بزاق در دسترس برای خنثی کردن اسید معده کمتر است. برای بیشتر مبتلایان به ازوفاژیت، ناراحتی و سایر علایم موجود، شاید سبب به پایین آمدن کیفیت زندگی و کاهش فعالیت و عملکرد افراد شود. همین ناراحتی ها شاید بعد از خوردن هر وعده غذایی، بخصوص در حالت ایستاده یا دراز کشیده، احساس شود. غذاها یا مایعات ممکن است به سمت دهان بالا بیایند، به خصوص زمانی که بیمار دراز می کشد، یا شب هنگام خواب در تختخواب، در صورتی که این مشکل شدید باشد، بیمار ممکن است با سرفه یا احساس خفگی از خواب بیدار شود. در موارد شدید، دیواره داخلی مری ممکن است زخم شود و منجر به بروز درد و باریک شدن احتمالی ناشی از این زخم گردد. فرد دچار ازوفاژیت ممکن است سختی در بلع را ابتدا در مصرف غذاهای جامد و سپس در مایعات تجربه کند. در افراد مبتلا به ازوفاژیت، خطر ابتلا به سرطان مری وجود دارد.

توصیه های رفتاری مناسب برای التهاب مری

توصیه های رفتاری مناسب جهت بیماران مبتلا به ازوفاژیت عدم فعالیت بدنی شدید بعد از غذا خوردن 1)بیمار پس از خوردن غذا، حدود نیم تا یک ساعت حالت نیمه نشسته داشته باشد و از دراز کشیدن بعد از غذا خوردن خودداری شود. 2)استفاده از لباس های کاملا گشاد در هنگام غذا خوردن 3)امتناع از خوردن غذا حدود دو ساعت قبل از خواب شب 4)کاهش وزن برای افرادی که از چاقی رنج می برند. 5)ترک سیگار در صورت مصرف (سیگار باعث شل شدن ناحیه LES می شود)

التهاب مری و عفونت های باکتریایی

عواملی مانند ابتلا به عفونت های باکتریایی و ویروسی، خوردن غذاهای محرک مثل انواع ادویه جات و قهوه و شکلات، اشعه درمانی(جهت درمان سرطان سینه) و تغذیه با لوله به مدت طولانی جزء علل حاد و عواملی چون فتق مری، افزایش فشار داخل شکمی، استفراغ های مکرر، کاهش فشار ناحیه LES و تاخیر در تخلیه معدی جزء علل مزمن این بیماری هستند. همچنین مصرف نابجای بعضی از داروها به خصوص داروهای خانواده آسپیرین، مصرف سیگار، بارداری، چاقی، افزایش وزن و بالاخره آسیب نخاع پشتی از جمله عوامل دیگری هستند که می توانند در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند. رژیم غذایی این بیماران به صورت فردی بوده و بیمار حتما می بایست توسط پزشک متخصص مورد معاینه و مشاوره قرار گیرد. به طور کلی توصیه های رفتاری و تغذیه ای زیر ارائه می گردد.

هدف از درمان التهاب مری

اگر هدف از درمان بیماری، جلوگیری از درد و تحریک مخاط به دلیل التهاب مری در مرحله حاد بیماری باشد، بیمار نباید از غذاهای با PH بالا (غذاهای اسیدی) استفاده کند. همچنین خوردن غذاهای محرک و تند مانند فلفل های سیاه و قرمز و چای، به خصوص چای پررنگ، توصیه نمی شود. اگر هدف از درمان بیماری، جلوگیری از برگشت مواد غذایی از معده و بعضا ناحیه ی ابتدایی دوازدهه به داخل مری باشد، بهتر است بیمار تعداد وعده های غذایی خود را افزایش دهد و ترجیحا از شش وعده غذایی به جای سه وعده غذایی استفاده نماید. اگر هدف از درمان، کاهش غلظت اسید معده و تخریب آن است، باید از مصرف هر گونه غذایی که در آن عمل تخمیر صورت گرفته است، خودداری شود. همچنین در این حالت استفاده از نوشیدنی های کافئین دار، نظیر قهوه نیز توصیه نمی گردد. این بیماران باید از خوردن نعناع، شیر پرچرب و مرکبات و آب آنها مثل گریپ فروت و پرتقال، آناناس و همچنین گوجه فرنگی نیز خودداری کنند.

اقدامات‌ تشخیصی‌ برای التهاب مری

اقدامات‌ تشخیصی‌ مثل‌ آندوسکوپی‌ (دیدن‌ مری‌ با یک‌ لوله‌ که‌ سر آن‌ منبع‌ نور قرار دارد). برای‌ اطمینان‌ از اینکه‌ تنگی‌ خوش‌خیم‌ است‌ و در اثر سرطان‌ نیست‌، مقدار کمی‌ بافت‌ از محل‌ تنگی‌ برداشته‌ می‌شود تا مورد بررسی‌ پاتولوژی‌ قرار گیرد. همچنین‌ امکان‌ دارد عکس‌برداری‌ از مری‌ به‌هنگام‌ بلع‌ باریم‌ توصیه‌ شود. تنگی‌ مری‌ باید مرتباً (حدوداً هر ماه‌ یک‌ بار) با وسایل‌ گشادکننده‌ بزرگ‌ و سنگین‌ گشاد شود. اگر این‌ کار ادامه‌ داده‌ نشود، تنگی‌ دوباره‌ باز می‌گردد و مشکل‌ ایجاد می‌کند. جراحی‌ برای‌ رفع‌ تنگی‌، در صورتی‌ که‌ سایر اقدامات‌ با شکست‌ مواجه‌ شوند. این‌ حالت‌ ندرتاً رخ‌ می‌دهد.

ورم و التهاب مری

ورم مری نوعی التهاب در جداره مری است. مری لوله‌ای است که غذا از طریق آن از گلو به سمت معده می‌رود. اگر این بیماری درمان نشود می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد و باعث ایجاد مشکلاتی در بلع، زخم و اسکار در مری شود و همچنین باعث ایجاد بیماری‌های معده می‌شود. در برخی موارد درمان نکردن بیماری‌های مری باعث ایجاد یک بیماری به نام مری بارت می‌شود که می‌تواند احتمال بروز سرطان مری را افزایش دهد.